۲۲۳ بار خوانده شده

قطعهٔ شمارهٔ ۱۱۴

منم که همت من جز خدا نمی جوید
خوش است همت عالی که باد پاینده

هزار مطرب عشاق را نوا سازم
چو ساز ما بنوازد به لطف سازنده

به هر طرف که نظر می کنم به دیدهٔ خود
هزار آینه بینم یکی نماینده

تو راست گوشهٔ عقل و مراست خلوت عشق
توراست خطهٔ دارا مراست دارنده

غلام سیدم و پادشاه هر دوجهان
عجب مدار که سلطان مرا بود بنده
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:قطعهٔ شمارهٔ ۱۱۳
گوهر بعدی:قطعهٔ شمارهٔ ۱۱۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.