هوش مصنوعی: این متن عرفانی به موضوع وحدت و کثرت در هستی می‌پردازد و بیان می‌کند که تمام کثرات جهان مانند حباب‌های زودگذر هستند و حقیقت نهایی، وحدت است. شاعر با استفاده از استعاره‌هایی مانند دریا و حباب، نقش خیال در جهان را شرح می‌دهد و تأکید می‌کند که همه چیز بازتابی از جمال الهی است. در نهایت، متن به یگانگی وجود و نفی دوگانگی میان خالق و مخلوق اشاره دارد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و آشنایی با مبانی عرفان اسلامی دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده و زبان شعری قدیمی ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.

شمارهٔ ۴۲

عدد از واحد آشکارا شد
واحدی در عدد هویدا شد

کثرت و وحدتست در هر باب
مجملا و مفصلا دریاب

کثرتش چون حباب دان دایم
وحدتش بحر و این به آن قایم

وحدت و کثرت اعتباری دان
نسخهٔ عقل را چنین می خوان

نقش عالم خیال می بینم
در خیال آن جمال می بینم

او لطیف است و در همه ساری
آب رحمت بجوی او جاری

نه حلول است حلّ و حال منست
سخنی از من و کمال منست

هر که در معرفت سخن راند
وصف خود می کند اگر داند

تو منی ، من تو ام دوئی بگذار
من نماندم تو هم دوئی بگذار

انت ما انت و انا ما هو
هو هو لا اله الا هو

لیس فی الدار غیره باقی
غیره عندنا کر اغراقی

هر چه داریم جمله جود وی است
جود او نزد ما وجود وی است

ور تو گوئی که غیر او باشد
بد نباشد همه نکو باشد

تن بود سایبان و جان خورشید
آن یکی چتر دان و آن جمشید

سایه و شخص می نماید دو
در حقیقت یکی است بی من و تو

مرغ سان سوزم و دو جانم پر
سیدم پر ز سوز و سوزم پر
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۱۶
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.