هوش مصنوعی:
در این متن، شاعر از عشق و سودا به عنوان بخشی جدایی‌ناپذیر از زندگی خود یاد می‌کند و جهان را در تسخیر عشق خود می‌بیند. او از زلف یار به عنوان نمادی از این سودا نام می‌برد که همواره بر سر او سایه افکنده است.
رده سنی:
16+
متن دارای مضامین عرفانی و عاشقانه است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد. همچنین، درک کامل آن نیاز به آشنایی با ادبیات کلاسیک و نمادهای شعری دارد.
رباعی شمارهٔ ۱۸
دریای محیط جرعهٔ ساغر ماست
عالم به تمام گوشهٔ کشور ماست
ما از سر زلف خویش سودا زده ایم
خوش سودائی که دائما بر سر ماست
عالم به تمام گوشهٔ کشور ماست
ما از سر زلف خویش سودا زده ایم
خوش سودائی که دائما بر سر ماست
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۷
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
