هوش مصنوعی: شاعر در این متن از لطف و عنایت الهی سخن می‌گوید و با اشاره به زنده‌بودن دل بدون نیاز به آب و گل، مستانه از نامتناهی (خدا) یاد می‌کند.
رده سنی: 15+ مفاهیم عرفانی و استفاده از استعاره‌های ادبی ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، درک عمیق‌تر این متن نیاز به آشنایی با ادبیات عرفانی دارد.

رباعی شمارهٔ ۸۳

دل دوش دم از لطف الهی می زد
در ملک قدم خیمهٔ شاهی میزد

بی‌ زحمت آب و گل دل زنده دلم
مستانه دم از نامتناهی میزد
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۸۲
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۸۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.