هوش مصنوعی:
این متن شعری عرفانی و اخلاقی است که از مخاطب می‌خواهد در شب به مهمانی مستان برود، به خویشان و بی‌خویشان خدمت کند، و در این شب خاص (شب قدر) چراغ خانه‌ی اندوه شود. همچنین، از مخاطب می‌خواهد که در صورت دوری از رحمت، عیب‌داری، ضعف، درد، کفر، یا گناه، به ایمان، غفران، احسان، بهشت و رضوان تبدیل شود. در ادامه، از مخاطب می‌خواهد که برای پاسبانی و دیورانی، طبل جانی بکوبد و شهب شیطان شود. در پایان، از ماه می‌خواهد که در شب تیره بدرخشد و دل مضطر را به سکوت و پنهان‌شدن دعوت می‌کند.
رده سنی:
16+
این متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و اخلاقی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی دارد. همچنین، استفاده از اصطلاحات و مفاهیم پیچیده‌ی عرفانی ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.
غزل شمارهٔ ۲۱۶۴
اگر بُگذشت روز ای جان، به شب مهمانِ مَستان شو
بَرِ خویشان و بی‌خویشان، شبی تا روزْ مهمان شو
مَرو ای یوسُفِ خوبان زِ پیشِ چَشمِ یعقوبان
شبِ قَدْری کُن این شب را، چراغِ بیتِ اَحْزان شو
اگر دوریمْ رَحمَت شو، وَگَر عوریمْ خِلْعَت شو
وَگَر ضَعْفیم صِحَّت شو، وَگَر دَردیمْ دَرمان شو
اگر کُفریمْ ایمان شو، وَگَر جُرمیمْ غُفران شو
وَگَر عوریمْ اِحْسان شو، بهشتی باش و رِضوان شو
برایِ پاسبانی را، بِکوب آن طَبْلِ جانی را
برایِ دیورانی را، شُهُب اندازِ شیطان شو
تو بَحْریّ و جهانْ ماهی، بگاهی چیست و بیگاهی
حَیاتِ ماهیان خواهی، بر ایشان آبِ حیوان شو
شبِ تیره چه خوش باشد که مَهْ مهمانِ ما باشد
برایِ شب رُوانِ جان، بَرآ ای ماه تابان شو
خَمُش کُن ای دلِ مُضْطَر، مگو دیگر زِ خیر و شَر
چو پیشِ اوست سِرّ مُظْهَر، دَهان بَربَند و پنهان شو
بَرِ خویشان و بی‌خویشان، شبی تا روزْ مهمان شو
مَرو ای یوسُفِ خوبان زِ پیشِ چَشمِ یعقوبان
شبِ قَدْری کُن این شب را، چراغِ بیتِ اَحْزان شو
اگر دوریمْ رَحمَت شو، وَگَر عوریمْ خِلْعَت شو
وَگَر ضَعْفیم صِحَّت شو، وَگَر دَردیمْ دَرمان شو
اگر کُفریمْ ایمان شو، وَگَر جُرمیمْ غُفران شو
وَگَر عوریمْ اِحْسان شو، بهشتی باش و رِضوان شو
برایِ پاسبانی را، بِکوب آن طَبْلِ جانی را
برایِ دیورانی را، شُهُب اندازِ شیطان شو
تو بَحْریّ و جهانْ ماهی، بگاهی چیست و بیگاهی
حَیاتِ ماهیان خواهی، بر ایشان آبِ حیوان شو
شبِ تیره چه خوش باشد که مَهْ مهمانِ ما باشد
برایِ شب رُوانِ جان، بَرآ ای ماه تابان شو
خَمُش کُن ای دلِ مُضْطَر، مگو دیگر زِ خیر و شَر
چو پیشِ اوست سِرّ مُظْهَر، دَهان بَربَند و پنهان شو
وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۱۶۳
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۱۶۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
