هوش مصنوعی:
شاعر در این متن از نبودن کسی که اسرار دلش را بفهمد و گفتارش را بشنود، شکایت می‌کند. او اشاره می‌کند که معشوق جمال خود را همیشه نشان می‌دهد، اما کسی نیست که آن را ببیند و از دیدارش لذت ببرد.
رده سنی:
15+
مفاهیم عمیق عاشقانه و استفاده از زبان شاعرانه ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. این متن برای کسانی مناسب است که می‌توانند مضامین عاطفی و زیبایی‌شناختی شعر را درک کنند.
رباعی شمارهٔ ۱۸۰
کو دل که بداند نفسی اسرارش
کو گوش که بشنود ز من گفتارش
معشوق جمال می نماید شب و روز
کو دیده که تا برخورد از دیدارش
کو گوش که بشنود ز من گفتارش
معشوق جمال می نماید شب و روز
کو دیده که تا برخورد از دیدارش
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۷۹
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۸۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
