هوش مصنوعی:
شاعر در این متن از عشق و مستی سخن می‌گوید و بیان می‌کند که تا زنده است، به نوشیدن می ادامه خواهد داد. او این کار را مانند نوشیدن آب حیات می‌داند و همچنین به عشق به معشوق اشاره می‌کند و حتی حاضر است برای این عشق، زنار (نشانه‌ای از دین دیگر) به تن کند و آن را به جهانیان نفروشد.
رده سنی:
18+
متن شامل مفاهیمی مانند می‌نوشی و مستی است که برای مخاطبان زیر 18 سال مناسب نیست. همچنین، ممکن است درک برخی از مفاهیم عرفانی و شاعرانه آن برای سنین پایین دشوار باشد.
رباعی شمارهٔ ۲۳۷
تا جان باشد به می خوری می کوشم
خوش آب حیاتی است روان می نوشم
مویی ز سر زلف بتی یافته ام
زنـــار کنم بـــه عـــالمی نــــفروشم
خوش آب حیاتی است روان می نوشم
مویی ز سر زلف بتی یافته ام
زنـــار کنم بـــه عـــالمی نــــفروشم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۲۳۶
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۲۳۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
