هوش مصنوعی:
شاعر در این ابیات بیان می‌کند که در تمامی پدیده‌های جهان، از جمله درد و رنج، قهر و جفا، و حتی در طبیعت، لطف و حضور خدا را می‌بیند. او در هر چیزی که می‌نگرد، نشانه‌ای از خداوند مشاهده می‌کند.
رده سنی:
14+
مفاهیم عرفانی و فلسفی موجود در این شعر ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، درک عمیق‌تر از رابطه‌ی انسان با خدا و طبیعت نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد که معمولاً از سنین نوجوانی به بعد شکل می‌گیرد.
رباعی شمارهٔ ۲۴۳
این درد همیشه من دوا می بینم
در قهر و جفا لطف و وفا می بینم
در صحن زمین به زیر نه سقف فلک
در هر چه نظر کنــم خدا می بیـنم
در قهر و جفا لطف و وفا می بینم
در صحن زمین به زیر نه سقف فلک
در هر چه نظر کنــم خدا می بیـنم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۲۴۲
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۲۴۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
