هوش مصنوعی:
شاعر از طعنه‌های خرد به خود به دلیل مستی شکایت می‌کند و بیان می‌کند که مردان راز دل خود را آشکار نمی‌کنند. او از نوحه‌ای سخن می‌گوید که به لب نمی‌رسد و گریه‌ای که در دل باقی می‌ماند.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عرفانی و احساسی عمیق است که درک آن برای مخاطبان زیر 16 سال ممکن است دشوار باشد. همچنین، اشاره به مستی و رازداری نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.
رباعی شمارهٔ ۱۱
عرفی چه زنی طعن خرد بر من مست
مردان ننهند راز دل بر کف دست
آن نوحه که راه لب نداند، داریم
آن گریه که دل به دیده بگذارد هست
مردان ننهند راز دل بر کف دست
آن نوحه که راه لب نداند، داریم
آن گریه که دل به دیده بگذارد هست
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۰
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
