هوش مصنوعی:
در این متن، شاعر از رسم مغان که بخشندگی و عطاست یاد می‌کند و درخواست جامی از آنها دارد. او این عمل را نه نشانه‌ی سخاوت، بلکه شکرانه‌ای برای صافی لب‌های تشنه می‌داند و درخواست درد (احتمالاً عشق یا معرفت) برای تشنگان را روا می‌شمارد.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عرفانی و ادبی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات کلاسیک فارسی دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و نمادها ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد.
رباعی شمارهٔ ۱۹
از باب مغان که رسمشان جود و عطاست
جامی بدهند این نه آیین سخاست
شکرانهٔ صاف های لب تشه طلب
دردی بدهند، تشنگانیم، رواست
جامی بدهند این نه آیین سخاست
شکرانهٔ صاف های لب تشه طلب
دردی بدهند، تشنگانیم، رواست
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۸
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۲۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
