هوش مصنوعی:
شاعر به جنازه‌ای می‌نگرد که پس از صد سال چیدن گل‌های باغ عیش، مرده است. وقتی می‌پرسد چه چیزی از این باغ و بهار با خود برده، پاسخ می‌شنود: «دل پرخونی که تو هم خواهی برد.»
رده سنی:
16+
محتوا به موضوع مرگ و فلسفهٔ زندگی می‌پردازد که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال نامفهوم یا سنگین باشد. درک این متن نیاز به بلوغ فکری و آشنایی با مفاهیم انتزاعی دارد.
رباعی شمارهٔ ۸۲
رفتم به جنازهٔ یک تن که فسرد
صد سال ز باغ عیش گل چید و بمرد
گفتم چه برون برد از این باغ و بهار
گفتا دل پر خون که تو هم خواهی برد
صد سال ز باغ عیش گل چید و بمرد
گفتم چه برون برد از این باغ و بهار
گفتا دل پر خون که تو هم خواهی برد
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۸۱
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۸۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
