هوش مصنوعی:
شاعر در این ابیات به بیان عرفان و ادب می‌پردازد و خود را مرغ ادب می‌خواند که نغمه‌های منصور (شاید اشاره به منصور حلاج) را زمزمه می‌کند. او از نور و آتش به عنوان نمادهای عرفانی یاد می‌کند و به ظرافت به مفاهیم عرفانی اشاره دارد.
رده سنی:
16+
محتوا شامل مفاهیم عرفانی و ادبی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد. درک این اشعار نیاز به آشنایی با ادبیات و اصطلاحات عرفانی دارد.
رباعی شمارهٔ ۱۲۲
عرفی لب معنی ام دم از نور زند
آتش به نهاد شجر طور زند
منصور دم از بی ادبی می زد و من
مرغ ادبم نغمهٔ منصور زند
آتش به نهاد شجر طور زند
منصور دم از بی ادبی می زد و من
مرغ ادبم نغمهٔ منصور زند
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۲۱
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۲۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
