هوش مصنوعی:
در این متن، پیرزاهد‌ای در بصره زندگی می‌کند که بسیار عابد است. هر صبح با نفس خود درگیر می‌شود و سعی می‌کند از وسوسه‌های آن بگریزد. نفس از او سؤالاتی مانند چه بخورد، چه بپوشد و به کجا برود می‌پرسد و او پاسخ می‌دهد که مرگ و کفن در انتظارش است. در نهایت، متن تأکید می‌کند که کسی که نفس خود را کنترل کند و آن را خوار شمارد، سعادتمند است.
رده سنی:
15+
متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و اخلاقی است که درک آن برای سنین پایین‌تر ممکن است دشوار باشد. همچنین، اشاره به مرگ و کفن ممکن است برای کودکان نامناسب باشد.
من زَهَد فی‌الدّنیا وَجَد مُلکا لایبلی
بود پیری به بصره در زاهد
که نبود آن زمان چنو عابد
گفت هر بامداد برخیزم
تا از این نفسِ شوم بگریزم
نفس گوید مرا که هان ای پیر
چه خوری بامداد کن تدبیر
بازگو مر مرا که تا چه خورم
منش گویم که مرگ و در گذرم
گوید آنگاه نفسِ من با من
که چه پوشم بگویمش که کفن
بعد از آن مر مرا سؤال کند
آروزهای بس محال کند
که کجا رفت خواهی ای دل کور
منش گویم خموش تا لب گور
تا مگر بر خلاف نفس نَفَس
بتوانم زدن ز بیم عسس
بخ بخ آنکس که نفس را دارد
خوار و در پیش خویش نگذارد
که نبود آن زمان چنو عابد
گفت هر بامداد برخیزم
تا از این نفسِ شوم بگریزم
نفس گوید مرا که هان ای پیر
چه خوری بامداد کن تدبیر
بازگو مر مرا که تا چه خورم
منش گویم که مرگ و در گذرم
گوید آنگاه نفسِ من با من
که چه پوشم بگویمش که کفن
بعد از آن مر مرا سؤال کند
آروزهای بس محال کند
که کجا رفت خواهی ای دل کور
منش گویم خموش تا لب گور
تا مگر بر خلاف نفس نَفَس
بتوانم زدن ز بیم عسس
بخ بخ آنکس که نفس را دارد
خوار و در پیش خویش نگذارد
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:من اَمَنَ بطاعته فقد خَسَر خُسراناً مبینا
گوهر بعدی:فی صفة‌الزهد و الزّاهد
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
