هوش مصنوعی:
این متن به موضوع خودشناسی و آزمون حقیقت درونی اشاره دارد. شاعر بیان می‌کند که در روز داوری، هیچ نسب یا شفاعتی کارساز نیست و هرکس با حقیقت درونی خود روبرو می‌شود. بوته‌ی آزمایش (آتش) نشان می‌دهد که فرد از طلای حقیقی است یا تنها روکشی زراندود دارد. در نهایت، وقتی شخص به آتش موعود می‌رسد، خودش حقیقت وجودی‌اش را فاش می‌کند.
رده سنی:
15+
مفاهیم عمیق عرفانی و اخلاقی موجود در متن برای درک و تجزیه‌وتحلیل به بلوغ فکری نیاز دارد. نوجوانان و بزرگسالان بهتر می‌توانند با موضوعاتی مانند مسئولیت فردی، حقیقت درونی و آزمون‌های معنوی ارتباط برقرار کنند.
ذکر اظهار حال آن سرای فی یوم‌القیامة فلا انساب بینهم یومئذ ولایتسائلون
روز دین دستِ دست رس نبود
نسب کس شفیع کس نبود
نقد تو چون ترا برانگیزد
همه در گردن تو آویزد
بوته خود گویدت چو پالودی
که زری یا مس زراندودی
گر بدی آتشت بپالاید
ور بدی صافی از تو آساید
چون رسیدی به آتش موعود
خود بگوید که چندنی یا عود
نسب کس شفیع کس نبود
نقد تو چون ترا برانگیزد
همه در گردن تو آویزد
بوته خود گویدت چو پالودی
که زری یا مس زراندودی
گر بدی آتشت بپالاید
ور بدی صافی از تو آساید
چون رسیدی به آتش موعود
خود بگوید که چندنی یا عود
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:فی التّمثّل
گوهر بعدی:فی ذکر انساب البشر من ارکان البشر
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
