هوش مصنوعی: این متن به موضوعات اخلاقی و انسانی می‌پردازد و تأکید دارد که بدنامی و مشکلات انسان ناشی از ظلم و جهل اوست. انسان با گناه شکسته‌تر می‌شود و کسی که خود را معصوم می‌پندارد، در واقع به خود فریب می‌دهد. در مقابل، کسی که خود را شکسته‌دل می‌بیند، مورد لطف خداوند قرار می‌گیرد. همچنین، متن به برتری انسان بر حیوانات به دلیل عقل و ادب اشاره می‌کند و گرنه از نظر نسبی با آنها برابر است.
رده سنی: 15+ متن دارای مفاهیم عمیق اخلاقی و فلسفی است که درک آن به بلوغ فکری و تجربه زندگی نیاز دارد. همچنین، برخی از عبارات ممکن است برای کودکان قابل فهم نباشد.

اندر بیان ظلومی و جهولی انسان کما قال‌اللّٰه تعالی: وحملها الانسان انّه کان ظلوما جهولا

هیچ بدنامی آدمی را پیش
از ظلومی و از جهولی خویش

چه حدیثست هرچه پیش آید
همه از ظلم و جهل خویش آید

حق پسندست عالم و عادل
بنده‌گه ظالمست و گه جاهل

آدمی با گنه شکسته‌ترست
پای طاوس چشم زخم پرست

کانکه گوید منم شده معصوم
اوست بر نفس خویشتن میشوم

کانکه خود را شکسته دل بیند
خویشتن را به دل خجل بیند

اوست شایستهٔ خدای کریم
ایمن است از عذاب نار جحیم

گفت داود را خدای جهان
که منم یاور شکسته دلان

جان پاکان خزانهٔ فلکست
جسم نیکان نشیمن ملکست

جسم تو گرچه ناپسندیده است
شوخ چشمست لیک خوش دیده است

آدمی سر به سر همه آهوست
ظن چنان آیدش که بس نیکوست

عیب دارد دو صد هزاران بیش
هنرش آنکه از بهایم پیش

گر بود زینتش ز عقل و ادب
ورنه هم با بهایم است نسب
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۱۳
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:اندر آنکه آدمی پس از اشیاء و جهات پیدا آمد
گوهر بعدی:فی مذمّة الدنیا واهانته و ترکه، من ترح فرح
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.