هوش مصنوعی: این متن با استفاده از تمثیل گربه و موش، به رابطهٔ مرگ و زندگی می‌پردازد. گربه نماد مرگ است که همیشه در کمین است و موش نماد انسان‌هایی است که درگیر زندگی روزمره هستند. متن هشدار می‌دهد که مرگ مانند گربه‌ای است که هر لحظه ممکن است به جان انسان‌ها حمله کند و طبیعت زندگی را به تصویر می‌کشد که در آن هیچ‌کس به تمام آرزوهایش نمی‌رسد.
رده سنی: 15+ متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و تمثیل‌های اخلاقی است که درک آن‌ها نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد. همچنین، موضوع مرگ و زندگی ممکن است برای کودکان کم‌سن‌وسال سنگین یا نامفهوم باشد.

التمثیل

از پی نای و چنگ بوالخداش
خانه‌ای تنگ ساخت بوالنباش

تا همی گربه نای دارد و چنگ
موش را چیست به ز خانهٔ تنگ

تا بود گربه مهتر بازار
نبود موش جلد دوکان‌دار

تا بود گربه در کمان کمین
موش را گلشن است زیر زمین

تیز کرده است ای خردمندان
گربهٔ مرگ چنگل و دندان

تا کرا همچو موش دریابد
سوی جانش چو گربه بشتابد

اندرین کارگه به روز و به شب
چنگلش تاب‌دار و جان در تب

چون ز تاب و تبت کشید به دم
از وجودت ربود سوی عدم

می‌نوازد همی ترا الحق
آن طبیب طمع خر احمق

می‌نداند ز روی کم عقلی
پشت معنی نمود بی‌نقلی

چنگ و دندان چو مرگ دریازد
موش را گربه هیچ ننوازد

پیشوای کسی که بنده بُوَد
پند او از نبی بسنده بُوَد

با تن دردناک و با دل ریش
نرسد کس به کامهٔ دل خویش
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۱۳
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:حکایت
گوهر بعدی:حکایت
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.