هوش مصنوعی:
شاعر در این متن از شب تاریک و احساس گرفتاری و ناآرامی خود می‌گوید. او از شیطانی بودن شب و دام‌هایی که برای دل افسرده‌اش گسترده شده سخن می‌گوید. احساس بی‌قراری و ناتوانی در یافتن آرامش از مضامین اصلی این شعر است. تکرار «زیک زیک، زیک زایی» بر این بی‌قراری تأکید دارد.
رده سنی:
16+
متن دارای مضامین عمیق عرفانی و احساسی است که درک آن برای مخاطبان جوان‌تر ممکن است دشوار باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده و فضای سنگین شعر، آن را برای سنین بالاتر مناسب‌تر می‌کند.
در شب تیره
در شب تیره چو گوری که کند شیطانی
وندر آن دام دل افسایش را
دهد آهسته صفا،
زیک زیک، زیک زایی
لحظه ای نیست که بگذاردم آسوده به جا.
بال از او خیسیده
پای از او پیچیده.
شده پرچین اش دامی و من اش دام گوشا.
معرفت نیست دریغا! در او
آن دل هرزه درا.
که به جای آوردم
وانهد با خود، در راه مرا.
زیک زیک، زیک زایی
لحظه ای نیست که بگذاردم آسوده به جا.
وندر آن دام دل افسایش را
دهد آهسته صفا،
زیک زیک، زیک زایی
لحظه ای نیست که بگذاردم آسوده به جا.
بال از او خیسیده
پای از او پیچیده.
شده پرچین اش دامی و من اش دام گوشا.
معرفت نیست دریغا! در او
آن دل هرزه درا.
که به جای آوردم
وانهد با خود، در راه مرا.
زیک زیک، زیک زایی
لحظه ای نیست که بگذاردم آسوده به جا.
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:مهتاب
گوهر بعدی:ماخ اولا
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
