درباره نیما یوشیج (کلیک کنید)
علی اسفندیاری مشهور به نیمایوشیج، زاده ۲۱ آبان ۱۲۷۴ خورشیدی در دهکده یوش استان مازندران، شاعر معاصر ایرانی است. وی بنیانگذار شعر نو فارسی است. نیما یوشیج با مجموعه تأثیرگذار افسانه که مانیفست شعر نو فارسی بود، در فضای راکد شعر ایران انقلابی به پا کرد. نیما آگاهانه تمام بنیادها و ساختارهای شعر کهن فارسی را به چالش کشید. شعر نو عنوانی بود که خود نیما بر هنر خویش نهاده بود. تمام جریانهای اصلی شعر معاصر فارسی مدیون این انقلاب و تحولی هستند که نیما مبدع آن بود. نیما در ۱۳ دی ۱۳۳۸ درگذشت و در امامزاده عبدالله تهران به خاک سپرده شد. سپس در سال ۱۳۷۲ خورشیدی بنا به وصیت وی پیکر او را به خانهاش در یوش منتقل کردند. مزار او در کنار مزار خواهرش، و مزار سیروس طاهباز در میان حیاط جای گرفته است.
آثار ویدئویی و صوتی مرتبط با این منبع
نیما یوشیج
مجموعه اشعار
از : قصه ی رنگ پریده ، خون سرد
ای شب
منت دونان
افسانه
شیر
چشمه ی کوچک
یادگار
انگاسی
بز ملاحسن
گل نازدار
مفسده ی گل
گل زودرس
بهار
می خندد
آی آدم ها
یاد
کار شب پا
آقا توکا
آنکه می گرید
مهتاب
در شب تیره
ماخ اولا
جاده خاموش است
باد می گردد
هاد
در بسته ام
چراغ
تا صبح دمان
هنوز از شب...
مرغ شباویز
شب است
مرغ آمین
حکایت
قایق
آهنگر
در نخستین ساعت شب
خونریزی
داروگ
خانهام ابریست ...
ری را
همه شب
در کنار رودخانه
دل فولادم
روی بندرگاه
شب پره ی ساحل نزدیک
هست شب
فرق است
برف
سیولیشه
در پیش کومه ام
کک کی
بر سر قایقش
پاسها از شب گذشته است
ترا من چشم در راهم
شب همه شب