هوش مصنوعی: شعر بیانگر احساس تنهایی و تاریکی شب است، اما در عین حال نشان‌دهنده عشق و امید نیز می‌باشد. شاعر از سکوت و انتظار سخن می‌گوید و اشاره می‌کند که هیچ‌کس واقعاً تنها نیست. شب به عنوان نماد تنهایی و ترس از تاریکی توصیف شده، اما در مقابل، عشق و شعر روشنایی می‌آفرینند.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق فلسفی و عاطفی مانند تنهایی، ترس از تاریکی، و عشق ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و نمادهای شعری نیاز به درک ادبی بالاتری دارد که معمولاً در نوجوانان و بزرگسالان یافت می‌شود.

تو را دوست می‌دارم

طرفِ ما شب نیست
صدا با سکوت آشتی نمی‌کند
کلمات انتظار می‌کشند

من با تو تنها نیستم، هیچ‌کس با هیچ‌کس تنها نیست
شب از ستاره‌ها تنهاتر است...



طرفِ ما شب نیست
چخماق‌ها کنارِ فتیله بی‌طاقتند

خشمِ کوچه در مُشتِ توست
در لبانِ تو، شعرِ روشن صیقل می‌خورد
من تو را دوست می‌دارم، و شب از ظلمتِ خود وحشت می‌کند.

۱۳۳۴

این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:به تو سلام می‌کنم
گوهر بعدی:دیگر تنها نیستم
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.