هوش مصنوعی: این شعر به توصیف باران و تأثیرات آن بر جهان می‌پردازد. شاعر از باران می‌خواهد به شیوه‌های مختلف ببارد: بی‌آهنگ، بی‌مقصود، و با ریشخند. در ادامه، با تغییر شرایط، شاعر از باران می‌خواهد که بازیگوشانه ببارد و به خاک اجازه دهد تا با صدای بلند سبز بخواند.
رده سنی: 15+ محتوا شامل مفاهیم انتزاعی و تأمل‌برانگیز است که ممکن است برای کودکان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تصاویر شاعرانه نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

باران

تارهای بی‌کوک و
کمانِ بادِ ولنگار

باران را
گو بی‌آهنگ ببار!

غبارآلوده، از جهان
تصویری باژگونه در آبگینه‌ی بی‌قرار

باران را
گو بی‌مقصود ببار!

لبخندِ بی‌صدای صد هزار حباب
در فرار

باران را
گو به ریشخند ببار!



چون تارها کشیده و کمانکشِ باد آزموده‌تر شود
و نجوای بی‌کوک به ملال انجامد،
باران را رها کن و
خاک را بگذار
تا با همه گلویش
سبز بخواند

باران را اکنون
گو بازیگوشانه ببار!

۲۶ دیِ ۱۳۵۵
رم

این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:از منظر
گوهر بعدی:شبانه
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.