هوش مصنوعی:
این شعر به مفهوم آزادی و تأثیر آن بر زندگی انسان‌ها می‌پردازد. شاعر بیان می‌کند که اگر آزادی مانند سرودی کوچک و ساده وجود داشت، هیچ دیواری ویران نمی‌ماند. همچنین، او اشاره می‌کند که ویرانه‌ها نشان‌دهنده غیاب انسان هستند و حضور انسان به معنای آبادانی است. در بخش دیگری از شعر، غیاب بزرگ و سرگذشت ویرانه‌ها با درد و رنج همراه است. در نهایت، شاعر آرزو می‌کند که آزادی حتی کوچک‌تر از گلوگاه یک پرنده نیز سرودی بخواند.
رده سنی:
16+
مفاهیم عمیق فلسفی و اجتماعی در شعر وجود دارد که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی تصاویر مانند زخم و خونابه ممکن است برای سنین پایین نامناسب باشد.
ترانه‌ی بزرگ‌ترين آرزو
آه اگر آزادی سرودی می‌خواند
کوچک
همچون گلوگاهِ پرنده‌یی،
هیچ‌کجا دیواری فروریخته بر جای نمی‌ماند.
سالیانِ بسیار نمی‌بایست
دریافتن را
که هر ویرانه نشانی از غیابِ انسانی‌ست
که حضورِ انسان
آبادانی‌ست.
□
همچون زخمی
همه عُمر
خونابه چکنده
همچون زخمی
همه عُمر
به دردی خشک تپنده،
به نعره‌یی
چشم بر جهان گشوده
به نفرتی
از خود شونده، ــ
غیابِ بزرگ چنین بود
سرگذشتِ ویرانه چنین بود.
□
آه اگر آزادی سرودی می‌خواند
کوچک
کوچک‌تر حتا
از گلوگاهِ یکی پرنده!
دیِ ۱۳۵۵
رم
کوچک
همچون گلوگاهِ پرنده‌یی،
هیچ‌کجا دیواری فروریخته بر جای نمی‌ماند.
سالیانِ بسیار نمی‌بایست
دریافتن را
که هر ویرانه نشانی از غیابِ انسانی‌ست
که حضورِ انسان
آبادانی‌ست.
□
همچون زخمی
همه عُمر
خونابه چکنده
همچون زخمی
همه عُمر
به دردی خشک تپنده،
به نعره‌یی
چشم بر جهان گشوده
به نفرتی
از خود شونده، ــ
غیابِ بزرگ چنین بود
سرگذشتِ ویرانه چنین بود.
□
آه اگر آزادی سرودی می‌خواند
کوچک
کوچک‌تر حتا
از گلوگاهِ یکی پرنده!
دیِ ۱۳۵۵
رم
۱۳۶۹
حمایت مالی از گوهرین
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شبانه
گوهر بعدی:پریدن
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
