هوش مصنوعی: این شعر روایتگر لحظه‌ای است که ملاحان به جزیره‌ی مغناطیس می‌رسند و با صحنه‌ای خونین و نمادین روبه‌رو می‌شوند. آن‌ها پس از رها کردن دختران زیبا، به سوی تاریکی مقدر شتاب می‌کنند. این متن پر از تصاویر نمادین و تاریک است که حس مرگ، تقدیر و گریزناپذیری را القا می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین نمادین و تاریک است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نامفهوم یا ناراحت‌کننده باشد. همچنین، اشاره‌های غیرمستقیم به خشونت و مرگ وجود دارد که مناسب سنین بالاتر است.

و چون نوبت ِ ملاحان...

و چون نوبتِ ملاحانِ ما فرارسد
آن خونریزِ بیدادگر
در جزیره‌ی مغناتیس
بر دو پای
استوار بایستد
زخمِ آخرین را
خنجری برهنه به دندانش.

پس دریا
به بانگی خاموش
ایشان را آواز دردهد.

ملاحان
از زیباترینِ دختران
دست بازدارند
و در بالاخانه‌های محقرِ میکده‌ی بارانداز
به خود رها کنند،
خوابگردْوار
در زورق‌های زنگار
پارو بردارند.
و به جانبِ میعادِ مقدّرِ ظلمت
شتاب کنند.

آذرِ ۱۳۵۷
لندن

این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:روزنامه‌ی انقلابی
گوهر بعدی:ميان ِ کتاب‌ها گشتم
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.