هوش مصنوعی:
شاعر در این متن احساس تنهایی و غم عمیق خود را بیان می‌کند. او از نجوا نکردن هیچ چیز در معبر خود، از جمله نسیم، درخت و آب، سخن می‌گوید. نوحه‌ای گسیخته و سیاه‌تر از شب در گردباد سرگردانی توصیف می‌شود. شهر تاریک شاعر با دو دریچه‌ی مهربان، در غروبی هموار که به آسانی نمی‌گذرد، تنها مانده و بازگشت دردناک او را انتظار می‌کشد.
رده سنی:
16+
متن دارای مضامین عمیق عاطفی و احساسی مانند تنهایی، غم و انتظار دردناک است که درک آن برای مخاطبان جوان‌تر ممکن است دشوار باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تصاویر پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی دارد.
سرودِ آوارگان
برای پری‌یوش گنجی
در معبرِ من
دیگر
هیچ چیز نجوا نمی‌کند:
نه نسیم و نه درخت
نه آبی درگذر.
شِرِّه شِرِّه نوحه‌یی گسیخته می‌جنبد
تنها
سیاه‌تر از شب
بر گرده‌ی سرگردانیِ باد.
□
دور
شهرِ من آنجاست
تنها مانده
در غروبی هموار
که آسان نمی‌گذرد. ــ
شهرِ تاریک
با دو دریچه‌ی مهربان
که بازگشتِ دردناکِ مرا انتظار می‌کشد
در پس‌کوچه‌ی پنهان.
۲۸ خردادِ ۱۳۶۷
در معبرِ من
دیگر
هیچ چیز نجوا نمی‌کند:
نه نسیم و نه درخت
نه آبی درگذر.
شِرِّه شِرِّه نوحه‌یی گسیخته می‌جنبد
تنها
سیاه‌تر از شب
بر گرده‌ی سرگردانیِ باد.
□
دور
شهرِ من آنجاست
تنها مانده
در غروبی هموار
که آسان نمی‌گذرد. ــ
شهرِ تاریک
با دو دریچه‌ی مهربان
که بازگشتِ دردناکِ مرا انتظار می‌کشد
در پس‌کوچه‌ی پنهان.
۲۸ خردادِ ۱۳۶۷
۱۲۹۴
حمایت مالی از گوهرین
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:دوستت می‌دارم بی...
گوهر بعدی:نلسن ماندلا
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
