هوش مصنوعی:
این شعر به رابطه‌ی عمیق و فرازمانی بین دو نفر می‌پردازد که با وجود فاصله‌ی فیزیکی، پیوند عاطفی و روحی آن‌ها کوتاه‌ترین فاصله‌ی ممکن است. شاعر از همسایه‌ی درد خود می‌خواهد که با اعتماد دست یاری به سوی او دراز کند و در سرود زندگی شریک شود. شعر همچنین به مفاهیمی مانند ایثار، عشق، و همبستگی میان عاشقان اشاره دارد.
رده سنی:
16+
مفاهیم عمیق عاطفی و فلسفی موجود در شعر ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و نمادهای پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی دارد.
نلسن ماندلا
تو آن سوی زمینی در قفسِ سوزانت
من این سوی:
و خطِ رابطِ ما فارغ از شایبه‌ی زمان است
کوتاه‌ترین فاصله‌ی جهان است.
زی من به اعتماد دستی دراز کن
ای همسایه‌ی درد.
مَردَنگیِ شمعی لرزانی تو در وقاحتِ باد،
خُنیاگرِ مدیحی ازیادرفته‌ایم ما
در اُرجوزِه‌ی وَهن.
نه تو تنها
خوش‌نشینِ نُه‌توی ایثاری
که عاشقان
همه
خویشاوندانند
تا بیگانه نه انگاری.
با ما به اعتماد سرودی ساز کن
ای همسایه‌ی درد.
بهمنِ ۱۳۶۷
من این سوی:
و خطِ رابطِ ما فارغ از شایبه‌ی زمان است
کوتاه‌ترین فاصله‌ی جهان است.
زی من به اعتماد دستی دراز کن
ای همسایه‌ی درد.
مَردَنگیِ شمعی لرزانی تو در وقاحتِ باد،
خُنیاگرِ مدیحی ازیادرفته‌ایم ما
در اُرجوزِه‌ی وَهن.
نه تو تنها
خوش‌نشینِ نُه‌توی ایثاری
که عاشقان
همه
خویشاوندانند
تا بیگانه نه انگاری.
با ما به اعتماد سرودی ساز کن
ای همسایه‌ی درد.
بهمنِ ۱۳۶۷
۱۲۶۴
حمایت مالی از گوهرین
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:سرودِ آوارگان
گوهر بعدی:يک مايه در دو مقام
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
