هوش مصنوعی: این شعر با تکرار کلمهٔ «چشم» و ترکیب‌های مختلف آن، تصاویر متنوعی از طبیعت و احساسات انسانی را خلق می‌کند. شاعر با نگاهی شاعرانه به عناصر طبیعی و حالات درونی، جهان‌بینی خود را بیان می‌کند و در پایان، عشق به جهان را به عنوان محور اصلی شعر مطرح می‌کند.
رده سنی: 15+ مفاهیم انتزاعی و تصاویر شاعرانه ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، برخی از ترکیب‌ها مانند «چشم‌های رشک» یا «چشم‌های نگرانی» نیاز به درک عاطفی و تجربهٔ زندگی دارند.

چشم‌های ديوار

چشم‌های دیوار چشم‌های دریچه چشم‌های در
چشم‌هایِ آب چشم‌های نسیم چشم‌های کوه
چشم‌های خیر و چشم‌های شر

چشم‌های ریجه و رَخت و پَخت
چشمِ دریا و چشمِ ماهی
چشم‌های درخت

چشم‌های برگ و ریشه
چشم‌های برکه و نیزار
چشمِ سنگ و چشم‌های شیشه
چشمِ رشک
چشم‌های نگرانی
چشم‌های اشک
بُهت‌زده در ما می‌نگرند
نه ازآنرو که تو را دوست می‌دارم من
ازآنرو که ما
جهان را دوست می‌داریم.

۱۱ آذرِ ۱۳۶۸

این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:توازیِ ردِّ ممتّدِ...
گوهر بعدی:شيهه و سم‌ْضربه...
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.