هوش مصنوعی: این شعر به بیان احساسات عمیق و خاموشی می‌پردازد که گویاتر از هر سخنی است. شاعر از معجزه‌ی انسان و ارتباط بی‌وساطت او با دیگری سخن می‌گوید، ارتباطی که پر از یقین و امان است و همچون پروازی بی‌پایان ادامه دارد. این احساس در پیرانه‌سر نیز تداوم می‌یابد و مانند رابطه‌ای معجزه‌آسا از آغاز تا پایان پایدار می‌ماند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که درک آن برای سنین پایین ممکن است دشوار باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و نمادهای پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

بوسه

لب را با لب
در این سکوت
در این خاموشی‌ گویا
گویاتر از هرآنچه شگفت‌انگیزتر کرامتِ آدمی به شمار است
در رشته‌ی بی‌انتهای معجزتی که اوست...

در این اعترافِ خاموش،
در این «همان»
که توانَد در میان نهاد
با لبی
لبی
بی‌وساطتِ آنچه شنودن را باید...

آن احساسِ عمیقِ امان، در این پیرانه‌سر
که هنوز
پرواز در تداوم است
هم ازآنگونه کز آغاز:
رابطه‌یی معجزآیت
از یقینی که در آن آشیان گذشت
در پایانِ این بهاران
تا گمانی که به خاطری گذرد
در آغازِ یکی خزان.

۱۵ خردادِ ۱۳۷۴

این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:جوشان از خشم...
گوهر بعدی:گدایانِ بیابانی
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.