هوش مصنوعی:
این متن دو بخش دارد که هر دو فضایی سرد، غمگین و روستایی را به تصویر می‌کشند. بخش اول با تصاویری مانند کلاغان پرجوش و جنجال، برف سپید و مردی پشت پنجره، احساس تنهایی و رهاشدگی را منتقل می‌کند. بخش دوم با توصیف آسمان بی‌گذر از شفق، دود رقیق و بوته‌های زرد و قرمز، فضایی تاریک و خسته را نشان می‌دهد. هر دو بخش بر انزوا، طبیعت و گذر زمان تأکید دارند.
رده سنی:
16+
متن دارای مضامین عمیق عاطفی و تصاویر پیچیده است که درک آن‌ها ممکن است برای خوانندگان جوان‌تر دشوار باشد. همچنین، فضای غمگین و انزوایی متن برای سنین پایین مناسب نیست.
طرح‌های زمستانی
۱
چرکمرد‌گیِ پُرجوش و جنجالِ کلاغان و
سپیدی‌ِ درازگوی برف...
ته‌سُفره‌ی تکانیده به مرزِ کَرت
تنها حادثه است.
مردِ پُشتِ دریچه‌ی زردتاب
به خورجینِ کنارِ در می‌نگرد.
جهان
اندوه‌گن
رها شده با خویش.
و در آن سوی نهالستانِ عریان
هیچ چیز از واقعه سخنی نمی‌گوید.
۲۱ بهمنِ ۱۳۷۵
۲
آسمان
بی‌گذر از شفق
به تاریکی درنشست.
دودِ رقیق
از در و درزِ بام
بوی تپاله می‌پراکَنَد.
کنارِ چراغِ کلبه
نقلی ناشنیده می‌گوید بوته‌ی زرد و سُرخِ سَربند
و در تَویله‌ی تاریک
هنوز از گُرده‌ی یابوی خسته
بخار بر می‌خیزد.
۳۱ بهمنِ ۱۳۷۵
چرکمرد‌گیِ پُرجوش و جنجالِ کلاغان و
سپیدی‌ِ درازگوی برف...
ته‌سُفره‌ی تکانیده به مرزِ کَرت
تنها حادثه است.
مردِ پُشتِ دریچه‌ی زردتاب
به خورجینِ کنارِ در می‌نگرد.
جهان
اندوه‌گن
رها شده با خویش.
و در آن سوی نهالستانِ عریان
هیچ چیز از واقعه سخنی نمی‌گوید.
۲۱ بهمنِ ۱۳۷۵
۲
آسمان
بی‌گذر از شفق
به تاریکی درنشست.
دودِ رقیق
از در و درزِ بام
بوی تپاله می‌پراکَنَد.
کنارِ چراغِ کلبه
نقلی ناشنیده می‌گوید بوته‌ی زرد و سُرخِ سَربند
و در تَویله‌ی تاریک
هنوز از گُرده‌ی یابوی خسته
بخار بر می‌خیزد.
۳۱ بهمنِ ۱۳۷۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:ببر
گوهر بعدی:طرحِ بارانی
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
