هوش مصنوعی:
شخصیت اصلی در یک شب به کنار تپه می‌رسد و با احساس تنهایی و اندوه، عناصر طبیعت مانند کهکشان، شهاب، غبار کاروان‌ها و ریگستان سکوت را مشاهده می‌کند. در نهایت، یک لبخند ناگهانی و فروپاشی تپه شب در چشمانش، او را به تماشایی خاموش و فراموشی صدا می‌کشاند.
رده سنی:
16+
متن دارای مضامین عمیق عاطفی و فلسفی مانند تنهایی، اندوه و فروپاشی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نامفهوم یا سنگین باشد. همچنین، استفاده از تصاویر شاعرانه و انتزاعی نیاز به درک ادبی بالاتری دارد.
آن برتر
به کنار تپه شب رسید.
با طنین روشن پایش آیینه فضا شکست.
دستم را در تاریکی اندوهی بالا بردم
و کهکشان تهی تنهایی را نشان دادم،
شهاب نگاهش مرده بود.
غبار کاروان ها را نشان دادم
و تابش بیراهه ها
و بیکران ریگستان سکوت را،
و او
پیکره اش خاموشی بود.
لالایی اندوهی بر ما وزید.
تراوش سیاه نگاهش با زمزمه سبز علف ها آمیخت.
و ناگاه
از آتش لب هایش جرقه لبخندی پرید.
در ته چشمانش ، تپه شب فرو ریخت .
و من،
در شکوه تماشا، فراموشی صدا بودم.
با طنین روشن پایش آیینه فضا شکست.
دستم را در تاریکی اندوهی بالا بردم
و کهکشان تهی تنهایی را نشان دادم،
شهاب نگاهش مرده بود.
غبار کاروان ها را نشان دادم
و تابش بیراهه ها
و بیکران ریگستان سکوت را،
و او
پیکره اش خاموشی بود.
لالایی اندوهی بر ما وزید.
تراوش سیاه نگاهش با زمزمه سبز علف ها آمیخت.
و ناگاه
از آتش لب هایش جرقه لبخندی پرید.
در ته چشمانش ، تپه شب فرو ریخت .
و من،
در شکوه تماشا، فراموشی صدا بودم.
۲۱۶۸
حمایت مالی از گوهرین
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:…
گوهر بعدی:آوای گیاه
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
