هوش مصنوعی: متن شعری که فضای صبح و شور و حال عید را با تصاویر شاعرانه و احساسی توصیف می‌کند. شاعر از احساسات کودکانه، طبیعت و عناصری مانند آب، باد و پرندگان برای بیان حالات درونی خود استفاده کرده است. در بخشی از شعر، شاعر به مشق‌های هندسی و غرق شدن مثلث‌ها در آب اشاره می‌کند که می‌تواند نمادی از گذر زمان یا تغییرات باشد.
رده سنی: 12+ متن دارای مفاهیم شاعرانه و نمادین است که ممکن است برای کودکان کوچک‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از تصاویر انتزاعی مانند 'غرق شدن مثلث‌ها در آب' یا 'وضوح بال پرنده‌ها در ریه‌ها' نیاز به سطحی از بلوغ فکری و تجربه‌ی ادبی دارد.

ای شور، ای قدیم

صبح
شوری ابعاد عید
ذایقه را سایه کرد .
عکس من افتاد در مساحت تقویم:
در خم آن کودکانه های مورب،
روی سرازیری فراغت یک عید
داد زدم:
به ، چه هوایی !
در ریه هایم وضوح بال تمام پرنده های جهان بود.
آن روز
آب ، چه تر بود!
باد به شکل لجاجت متواری بود.
من همه مشق های هندسی ام را
روی زمین چیده بودم.
آن روز چند مثلث در آب
غرق شدند.
من
گیج شدم،
جست زدم روی کوه نقشه جغرافی:
آی ، هلیکوپتر نجات !
طرح دهان در عبور باد به هم ریخت.
ای وزش شور ، ای شدیدترین شکل!
سایه لیوان آب را
تا عطش این صداقت متلاشی
راهنمایی کن.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:اکنون هبوط رنگ
گوهر بعدی:اینجا همیشه تیه
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.