هوش مصنوعی: این متن شاعرانه به رابطه انسان با طبیعت و فلسفه زندگی می‌پردازد. انسان در هماهنگی با عناصر طبیعت مانند آب، درختان و پرندگان زندگی می‌کند، اما گاهی نیز با ترس، اندوه و تکامل روبرو می‌شود. تصاویر شاعرانه و نمادین، حس پیچیده‌ای از بودن در جهان را منتقل می‌کنند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم انتزاعی و فلسفی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از نمادها و تصاویر شاعرانه پیچیده، نیاز به سطحی از بلوغ فکری و تجربه برای تفسیر دارد.

از آبها به بعد

روزی که
دانش لب آب زندگی می کرد،
انسان
در تنبلی لطیف یک مرتع
با فلسفه های لاجوردی خوش بود.
در سمت پرنده فکر می کرد.
با نبض درخت ، نبض او می زد.
مغلوب شرایط شقایق بود.
مفهوم درشت شط
در قعر کلام او تلاطم داشت.
انسان
در متن عناصر
می خوابید.
نزدیک طلوع ترس، بیدار
می شد.
اما گاهی
آواز غریب رشد
در مفصل ترد لذت
می پیچید.
زانوی عروج
خاکی می شد.
آن وقت
انگشت تکامل
در هندسه دقیق اندوه
تنها می ماند.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:چشمان یک عبور
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.