هوش مصنوعی: این شعر بیانگر احساسات عمیق شاعر درباره عشق از دست رفته، رنج و اندوه ناشی از آن است. شاعر از جدایی دردناک، ناامیدی و پذیرش مرگ عشق سخن می‌گوید، اما در نهایت به نوعی آرامش و پذیرش می‌رسد و حتی از رهایی از این عشق سوزان احساس شیرینی می‌کند.
رده سنی: 16+ این شعر حاوی مضامین عمیق عاطفی مانند اندوه، جدایی و حتی اشاره‌های غیرمستقیم به مرگ (مانند 'خندهٔ مرگی') است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر سنگین یا نامفهوم باشد. درک کامل این احساسات نیاز به بلوغ عاطفی دارد.

شکستِ نیاز

آتشی بود و فسرد
رشته ای بود و گسست
دل چو از بند تو رست
جام ِجادویی اندوه شکست

آمدم تا به تو آویزم
لیک دیدم که تو آن شاخهٔ بی برگی
لیک دیدم که تو بر چهرهٔ امیدم
خندهٔ مرگی

وه چه شیرینست
بر سر گور تو ای عشق نیاز آلود
پای کوبیدن

وه چه شیرینست
از تو ای بوسهٔ سوزندهٔ مرگ آور
چشم پوشیدن

وه چه شیرینست
از تو بگسستن و با غیر تو پیوستن
در به روی غم دل بستن
که بهشت اینجاست
به خدا سایهٔ ابر و لب کشت اینجاست

تو همان به ، که نیندیشی
به من و درد روانسوزم
که من از درد نیاسایم
که من از شعله نیفروزم
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:قصه ای در شب
گوهر بعدی:شکوفهٔ اندوه
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.