هوش مصنوعی:
شاعر در این شعر از احساس ناامیدی و نزدیکی به مرگ سخن می‌گوید، اما آرزو می‌کند که پس از مرگ، گِلِ قبرش به شکل صراحی (ظرف شراب) درآید تا شاید از بوی می دوباره زنده شود.
رده سنی:
16+
مفاهیم عمیق مانند مرگ، ناامیدی، و اشاره به شراب ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نامناسب یا سنگین باشد. درک این شعر نیاز به بلوغ فکری و شناخت ادبیات کلاسیک دارد.
رباعی ۸۲
* در پای اجل چو من سرافکنده شوم،
وز بیخ امید عمر بر کنده شوم،
زینهار، گِلَم به جز صراحی نکنید،
باشد که ز بوی می دمی زنده شوم.
وز بیخ امید عمر بر کنده شوم،
زینهار، گِلَم به جز صراحی نکنید،
باشد که ز بوی می دمی زنده شوم.
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی ۸۱
گوهر بعدی:رباعی ۸۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
