هوش مصنوعی:
شاعر از زیبایی‌های طبیعت مانند فصل گل، جویبار و کشتزار سخن می‌گوید و از معشوقه‌ای زیبا یاد می‌کند. سپس به می‌نوشی و باده‌نوشی در صبحگاه اشاره می‌کند و بیان می‌کند که باده‌نوشان از مسجد و بهشت بی‌نیازند.
رده سنی:
18+
محتوا شامل اشاره‌هایی به می‌نوشی و مفاهیم صوفیانه است که ممکن است برای مخاطبان زیر 18 سال نامناسب یا نامفهوم باشد.
رباعی ۱۱۹
فصلِ گُل و طَرْفِ جویْبار و لبِ کِشْت،
با یک دو سه تازه دلبری حورسرشت؛
پیش آر قَدَح که باده‌نوشانِ صَبوح،
آسوده ز مسجدند و فارغ ز بهشت.
با یک دو سه تازه دلبری حورسرشت؛
پیش آر قَدَح که باده‌نوشانِ صَبوح،
آسوده ز مسجدند و فارغ ز بهشت.
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی ۱۱۸
گوهر بعدی:رباعی ۱۲۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
