هوش مصنوعی:
این متن شعری است که در آن شاعر از عشق، عرفان و ناامیدی سخن می‌گوید. او از عشق به معشوق، ناامیدی از دنیا و درخواست کمک از معشوق برای التیام دردهایش صحبت می‌کند. شاعر از مفاهیمی مانند نیستی، عشق الهی و التیام دردها استفاده می‌کند تا احساسات عمیق خود را بیان کند.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و عشقی است که درک آن‌ها نیاز به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و مفاهیم پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.
غزل شمارهٔ ۲۴۲۲
رُخْ نَفَسی بر رُخِ این مَست نِهْ
جنگ و جَفا را نَفَسی پَست نِهْ
سیم اگر نیست به دست آوَرَم
باده چون زَر تو بَرین دست نِهْ
ای تو گُشاده در هفت آسْمان
دستِ کَرَم بر دلِ پابَست نِهْ
پیش کَشَم نیست به جُز نیستی
نیستی‌اَم را تو لَقَبْ هست نِهْ
هم شِکَنَنده تو هم اِشْکَسته بَند
مَرهَمِ جان بر سَرِ اِشْکَست نِهْ
مُهْر بر آن شِکَّر و پسته مَنِه
مِهْر بَرین چاکرِ پیوست نِهْ
گفته اَمَت ای دلْ پنجاه بار
صید مَکُن پایْ دَرین شَست نِهْ
جنگ و جَفا را نَفَسی پَست نِهْ
سیم اگر نیست به دست آوَرَم
باده چون زَر تو بَرین دست نِهْ
ای تو گُشاده در هفت آسْمان
دستِ کَرَم بر دلِ پابَست نِهْ
پیش کَشَم نیست به جُز نیستی
نیستی‌اَم را تو لَقَبْ هست نِهْ
هم شِکَنَنده تو هم اِشْکَسته بَند
مَرهَمِ جان بر سَرِ اِشْکَست نِهْ
مُهْر بر آن شِکَّر و پسته مَنِه
مِهْر بَرین چاکرِ پیوست نِهْ
گفته اَمَت ای دلْ پنجاه بار
صید مَکُن پایْ دَرین شَست نِهْ
وزن: مفتعلن مفتعلن فاعلن (سریع مطوی مکشوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۴۲۱
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۴۲۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
