هوش مصنوعی: این متن شعری عاشقانه است که در آن شاعر از عشق و وصال معشوق سخن می‌گوید. او از درد فراق و شوق دیدار معشوق می‌نالد و زیبایی‌های معشوق را توصیف می‌کند. شاعر همچنین از تأثیرات عشق بر روح و جسم خود سخن می‌گوید و معشوق را به عنوان منبع آرامش و زیبایی می‌ستاید.
رده سنی: 16+ این متن دارای مفاهیم عمیق عاشقانه و عرفانی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از زبان و اصطلاحات ادبی قدیمی ممکن است برای سنین پایین‌تر چالش‌برانگیز باشد.

غزل شمارهٔ ۲۴۲۴

هَلْ طَرَبًا لِعاشِقٍ وافَقَهُ زَمانُهُ
اَفْلَحَ فی هَوائِهِ اَصْلَحَ فیهِ شانُهُ

هَدَّدَهُ فِراقُهُ مِن غَمَراتِ یَوْمِهِ
ثُمَّ اَتاهُ لَیْلَةً مِن قَمَرٍ اَمانُهُ

قالَ لِبَدْرِهِ لَقَدْ اُحْرِقُ فَیکَ باطِنی
قالَ لَهُ حَبیبُهُ صِرْتُ اَنا ضَمانُهُ

لا کَقَتُولِ عاشِقٍ یَقْتُلُنا بِشارِقٍ
حانَ وَفاتُنا وَ لا یُمْکِنُنا بَیانُهُ

اَعْظَمُ کُلٍ شَهْوَةٍ هانَ لَدی وِصالِهِ
اَطْیَبُ کُلِّ طَیِّبٍ ظَلَّ لَنا مَکانُهُ

قَد کَفْرَ الّذی اَتی مِنْ مَثَلٍ لِوَجْهِهِ
اَنْ قَمَرٌ یَنوبُهُ اَوْ شَجَرٌ وَبانُهُ

اَکْرَمُ مِنْ نُفُوسِنا طَیْفُ خَیالِ وَجْهِهِ
اَفْضَلُ مِنْ عُیُونِنا کانَ لَنا عِیانُهُ

رُبَّ لِسانِ قائِلٍ یَلْفَظُ نارَ خَدِّهِ
اُحْرِقُ مِنْ شَرارِهِ یَؤْمَئِذٍ لِسانُهُ

اَحْرَقَهُ شَرارُهُ ثُمَّ اَتی نَهارُهُ
نَوَّرَهُ بِناطِقٍ اَصْبَحَ تَرْجُمانُهُ
وزن: مفتعلن مفاعلن مفتعلن مفاعلن (رجز مثمن مطوی مخبون)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۴۲۳
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۴۲۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.