هوش مصنوعی:
این متن شعری عاشقانه است که در آن شاعر از زیبایی‌های معشوق سخن می‌گوید، از جمله زلف‌های بلند و کمندگونه، خنده شیرین، و خال سیاه رویش. شاعر با استفاده از استعاره‌های زیبا، احساسات خود را بیان می‌کند.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عاشقانه و استعاره‌های پیچیده است که درک آن برای کودکان و نوجوانان کم‌سال ممکن است دشوار باشد. همچنین، برخی از واژه‌ها و مفاهیم نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارند.
گرفتاران
پدر، خواهد ببرّد زلفکان چون کمندش را
پسر حیران، که چون سازد گرفتاران بندش را
کند کوتاه، دست از زلف و از لعل شکر خندش
نداند کاین دو هندو، پاسبانانند قندش را
سپندش خال و دودش زلف و آتش، پرتو رویش
عبث بی دود میخواهی بر این آتش، سپندش را
نکرده هیچ ابرو خم به قطع زلف می‌ماند
کمانداری که داد از دست ارپیچان کمندش را
صبوحی آنقدر نگذاشت آن زلف تا برجا
که گیری یک شب و بوسی دو لعل نوشخندش را
پسر حیران، که چون سازد گرفتاران بندش را
کند کوتاه، دست از زلف و از لعل شکر خندش
نداند کاین دو هندو، پاسبانانند قندش را
سپندش خال و دودش زلف و آتش، پرتو رویش
عبث بی دود میخواهی بر این آتش، سپندش را
نکرده هیچ ابرو خم به قطع زلف می‌ماند
کمانداری که داد از دست ارپیچان کمندش را
صبوحی آنقدر نگذاشت آن زلف تا برجا
که گیری یک شب و بوسی دو لعل نوشخندش را
وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر بعدی:خاطره
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
