هوش مصنوعی:
در این شعر، شاعر از رفتارهای عاشقانه و گریزان معشوق خود می‌گوید. معشوق به بهانه‌های مختلف مانند جفا، حیا، تنگی جا، دعا و شستن پا از نزدیکی با شاعر اجتناب می‌کند. شاعر نیز با توصیف این رفتارها، احساسات خود را بیان می‌کند.
رده سنی:
16+
این شعر دارای مضامین عاشقانه و احساسی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، برخی از عبارات مانند «آغشته بود پنجه‌اش از خون عاشقان» ممکن است نیاز به توضیح و تفسیر داشته باشند که برای مخاطبان با سن بالاتر مناسب‌تر است.
بهانه
دلبر به من رسید و جفا را بهانه کرد
افکند سر به زیر، حیا را بهانه کرد
آمد به بزم و، دید من تیره روز را
ننشست و رفت، تنگی جا را بهانه کرد
رفتم به مسجد از پی نظارهٔ رخش
بر رو گرفت دست و، دعا را بهانه کرد
آغشته بود پنجه‌اش از خون عاشقان
بستن به دست خویش حنا را بهانه کرد
خوش می‌گذشت دوش صبوحی به کوی او
بر جا نشست و، شستن پا را بهانه کرد
افکند سر به زیر، حیا را بهانه کرد
آمد به بزم و، دید من تیره روز را
ننشست و رفت، تنگی جا را بهانه کرد
رفتم به مسجد از پی نظارهٔ رخش
بر رو گرفت دست و، دعا را بهانه کرد
آغشته بود پنجه‌اش از خون عاشقان
بستن به دست خویش حنا را بهانه کرد
خوش می‌گذشت دوش صبوحی به کوی او
بر جا نشست و، شستن پا را بهانه کرد
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
۱۸۲۲
حمایت مالی از گوهرین
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:سفر با او
گوهر بعدی:زخم و مرهم
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
