هوش مصنوعی: شاعر در این متن عاشقانه، از زیبایی معشوق و احساسات خود سخن می‌گوید. او با تصاویر شاعرانه مانند بوسه بر لب معشوق، تبخال بر لب او، اندام نازکش مانند برگ گل در آب زلال، و ابروان کمانی‌اش، عشق و شیفتگی خود را بیان می‌کند. شاعر همچنین از نوشیدن باده و حلال بودن عشق مانند شیر مادر سخن می‌گوید و از صبا می‌خواهد نقاب از روی معشوق بردارد تا زیبایی‌اش را تماشا کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عاشقانه و استفاده از استعاره‌های شاعرانه است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، اشاره به نوشیدن باده و مفاهیم عرفانی عشق ممکن است نیاز به بلوغ فکری داشته باشد.

اشتیاق جمال

شبی بخواب زدم بوسه بر لبش بخیال
هنوز بر لب آن شوخ می‌زند تبخال

ز چاک پیرهن اندام نازکش ماند
چو عکس برگ گل اندر میان آب، زلال

بنوش باده که اندر طریقت عشق است
چو شیر مادر، خون حرامزاده حلال

صبا ز روی تو گیرم نقاب بردارد
که راست تاب تماشایت ای بدیع جمال

دو ابروان کمانش بدیدم و گفتم
یقین که اوّل ماه و عیان شدست هلال

نمود تا که بمن رخ ز خویشتن رفتم
نبود صبر چنینم باشتیاق جمال

اگر ببزم صبوحی شبی رسد قدمش
نثار مقدم او جان دهیم مالامال
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:زلف و خال
گوهر بعدی:شیفتۀ شیدایی
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.