هوش مصنوعی:
این شعر عاشقانه و غزلی، زیبایی و ناز معشوق را توصیف میکند و از عشق و دلباختگی سخن میگوید. شاعر با استفاده از تصاویر زیبا مانند غنچه لب، شکر خنده، و گلستان، احساسات خود را بیان میکند.
رده سنی:
16+
محتوا شامل مضامین عاشقانه و احساسی است که برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب است. همچنین، استفاده از زبان شعری و استعارههای ادبی ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد.
ناز کن
ناز کن، ناز، که نازت به جهان میارزد
بوسهای از لب لعلت بروان میارزد
بگشا غنچهٔ لب را بنما بر همه کس
یک شکر خنده که با روح روان میارزد
رخ و زلف و خط و خالت به گلستان ماند
چه گلستان که به صد باغ جنان میارزد
ای صبوحی پس از این جای تو و میخانه
زانکه خاکش بهمه کون و مکان میارزد
بوسهای از لب لعلت بروان میارزد
بگشا غنچهٔ لب را بنما بر همه کس
یک شکر خنده که با روح روان میارزد
رخ و زلف و خط و خالت به گلستان ماند
چه گلستان که به صد باغ جنان میارزد
ای صبوحی پس از این جای تو و میخانه
زانکه خاکش بهمه کون و مکان میارزد
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:زلف تو
گوهر بعدی:تعبیر خواب پریشان
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.