هوش مصنوعی:
این شعر به توصیف زیبایی‌های معشوق با استفاده از تشبیهات و استعاره‌های ادبی می‌پردازد. مصوّر (نقاش) با دیدن چهرهٔ ماه‌گونهٔ معشوق، زلف‌های او و چاه زنخدانش به یاد داستان یوسف و چاه می‌افتد. همچنین، سختی ترسیم ابروهای نازک معشوق را با کشیدن کمان مقایسه می‌کند.
رده سنی:
15+
این شعر دارای مفاهیم عاشقانه و ادبی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده و ارجاع به داستان یوسف و چاه نیازمند دانش ادبی و فرهنگی است که معمولاً در نوجوانان و بزرگسالان یافت می‌شود.
تصویر
مصوّر آمد و روی تو را چو ماه کشید
قلم چو بر سر زُلفت رسید، آه کشید
چو دید چاه زنخدان دلفریب تو را
دوباره یوسف بیچاره را به چاه کشید
کمان ابروی ناز تو را به آن سختی
کشید گر چه به آسان ولی، دو ماه کشید
قلم چو بر سر زُلفت رسید، آه کشید
چو دید چاه زنخدان دلفریب تو را
دوباره یوسف بیچاره را به چاه کشید
کمان ابروی ناز تو را به آن سختی
کشید گر چه به آسان ولی، دو ماه کشید
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:تعبیر خواب پریشان
گوهر بعدی:قند لعل
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
