هوش مصنوعی:
این متن بیان می‌کند که دنیا مانند یک کاروانسرای موقت است و انسان‌ها مهمانانی گذرا در آن هستند. تنها خداوند است که در هر دو جهان (دنیا و آخرت) پایدار می‌ماند و بقیه همه فانی هستند.
رده سنی:
15+
مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی موجود در متن برای درک و تجزیه‌وتحلیل، به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی نیاز دارد که معمولاً از سنین نوجوانی به بعد در افراد شکل می‌گیرد.
رباعی شمارهٔ ۱۲۷
دنیا چو رباط و ما در او مهمانیم
تا ظن نبری که ما در او می‌مانیم
در هر دو جهان خدای می‌ماند و بس
باقی همه کل من علیها فان‌ایم
تا ظن نبری که ما در او می‌مانیم
در هر دو جهان خدای می‌ماند و بس
باقی همه کل من علیها فان‌ایم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۲۶
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۲۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
