هوش مصنوعی: شاعر در این متن از بی‌فایده بودن فضل و دانش در شرایطی که نیازهای اولیه مانند نان تأمین نشده، سخن می‌گوید. او با تمثیل سگان و نان، وضعیت ناگوار جامعه را به تصویر می‌کشد که در آن، حتی نان خوردن نیز به دلیل شرایط نامساعد ممکن نیست.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم انتقادی و اجتماعی است که درک آن به بلوغ فکری و تجربه بیشتری نیاز دارد. همچنین، استفاده از تمثیل‌های پیچیده مانند سگان و نان ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد.

رباعی شمارهٔ ۱۳۴

از فضل چه حاصل است جز جان خوردن
افسوس افضل که فضل نتوان خوردن

نان پاره چو در دست سگان است امروز
از دست سگان نمی توان نان خوردن
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۳۳
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۳۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.