هوش مصنوعی:
در این شعر، شاعر به مخاطب خود که در جستجوی خداست، اشاره می‌کند که خداوند همواره با اوست و درون خودش وجود دارد. شاعر با بیان این که «سر تا قدمت منم»، نشان می‌دهد که خدا در تمام وجود فرد حاضر است و جستجوی او در جای دیگر بی‌فایده است.
رده سنی:
15+
محتوا دارای مفاهیم عرفانی و فلسفی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، درک عمیق این شعر نیاز به آشنایی با ادبیات عرفانی دارد.
رباعی شمارهٔ ۱۵۹
ای آن که شب و روز خدا می طلبی
کوری گرش از خویش جدا می طلبی
حق با تو به صد زبان همی گوید راز:
سر تا قدمت منم، که را می طلبی؟
کوری گرش از خویش جدا می طلبی
حق با تو به صد زبان همی گوید راز:
سر تا قدمت منم، که را می طلبی؟
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۵۸
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۶۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
