هوش مصنوعی: این شعر بهاری از ظهور ناگهانی بهار و تغییرات سریع در طبیعت سخن می‌گوید. شاعر با استفاده از تصاویر زیبا مانند شکوفه‌ها، بنفشه‌ها، نرگس‌ها و لاله‌ها، جلوه‌های طبیعت را در فصل بهار توصیف می‌کند. همچنین، اشاره‌ای به پایان یافتن سرما و آغاز گرما دارد.
رده سنی: 12+ این شعر دارای زبان ادبی و تصاویر شاعرانه است که ممکن است برای کودکان خردسال قابل درک نباشد. با این حال، نوجوانان و بزرگسالان می‌توانند از زیبایی‌های آن لذت ببرند و مفاهیم آن را درک کنند.

شمارهٔ ۷۷ - بهار در اسفند

امسال شگفتی به کار آمد
کاسفند نرفته نوبهار آمد

زان پیش که جمره بر درخت افتد
اشکوفه برون ز شاخسار آمد

دم برنکشیده خاک‌، دزدیده
خمیازهٔ گیتی آشکار آمد

سرمای عجوز نابیوسیده
گرمای تموز را دچار آمد

دی گشت هزیمتی‌، که‌زی بستان
از فروردین طلایه‌دار آمد

انبوه بنفشه چون سپاه مور
کز لشگر جم به زینهار آمد

نرگس به مثال دیده‌بان برخاست
لاله به مثال نیزه‌دار آمد

سر پیش فکنده موی ژولیده
شنبل به لباس سوکوار آمد

واندر لب جو صنوبر و ناژو
با سرو بنان به یک قطار آمد

بر شاخ شجر درفش فروردین
جنبنده ز باد و مشگبار آمد
وزن: مفعول مفاعلن مفاعیلن (هزج مسدس اخرب مقبوض)
قالب: قصیده
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۷۶ - وداع
گوهر بعدی:شمارهٔ ۷۸ - ای هوار محمد!
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.