ثانی شمر لعین حسین خزاعی
بسته میان تنک بر اذیت داعی

بر سر راهم‌ بریخته‌ است‌ بسی‌ سنک
هریک چون کلهٔ حسین خزاعی

سنگ‌و سقط‌هرچه‌بوده ربخته بیرون
یک وجبی چارکی و نیم ذراعی

پیش ره مسلمین ز روی خباثت
ساخته از قلوه سنگ خط دفاعی

شمر خزاعی و نوکر و کس و کارش
موذی همچون عقار بند و افاعی

هست مساعی شه به راحت مردم
شمر خزاعی‌است‌خصم‌شاه و مساعی

داعیه‌ها دارد و صریح بگوید‌:
هست درین لکه صدهزار دواعی

جادو و جنبل کند برای ریاست
با خط عبرانی و خطوط رقاعی

خود را استاد شاه خواند و از جهل
منکر امر مطیعی است و مطاعی

آنچه ازاین احمق ... گفتم
نیست قیاسی که جمله هست مساعی

این امرای حریص دشمن شاهند
گرچه‌ عددشان خماسی است و رباعی

شاه سر است و نخاع‌، قائد لشکر
هست کشنده‌ مرض چو کشت نخاعی

بازوی شه باد از این که هست قوی‌تر
تا بفشارد گلوی شمر خزاعی