هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و اخلاقی، درباره عشق، عفت و حفاظت از قلب در برابر نگاه‌ها و گفتارهای نامحرم است. شاعر از معشوق می‌خواهد که نه تنها صورت، بلکه قلب خود را نیز از نگاه رقیب بپوشاند و بر ارزش‌های اخلاقی مانند عفت و پاکدامنی تأکید می‌کند. در پایان، زنی با شنیدن سخنان ناپسند مردی نابکار، با اشاره به قلبش نشان می‌دهد که معشوق واقعی او خدا، عشق و عفت است.
رده سنی: 15+ متن شامل مفاهیم عمیق عاشقانه و اخلاقی است که درک آن‌ها به بلوغ فکری نیاز دارد. همچنین، برخی از اشارات مانند «زن و شوهر» و «حفظ عفت» برای مخاطبان جوان‌تر ممکن است نیاز به توضیح داشته باشد.

شمارهٔ ۱۸

شب است و آنچه دلم کرده آرزو اینجاست
ز عمر نشمرم آن ساعتی که او اینجاست

ز چشم‌ شوخ رقیب ای صنم چه پوشی روی‌؟
بپوش قلب خود از وی که آبرو اینجاست

حذر چه می‌کنی از چشم غیر و صحبت خلق
ز قلب خویش حذر کن که گفت‌وگو اینجاست

نگاهدار دل از آرزوی نامحرم
که فر و جاه و جمال زن نگو اینجاست

خیال غیر مکن هیچ‌، کان حجاب لطیف
که چون درد، نبود قابل رفو، اینجاست

شنیده‌ام به زنی گفت مرد بد عملی
که نیست شوهر و مطلوب کامجو اینجاست

قدم گذار به مشگوی من - که خواهدگفت
به شوهر تو که آن سرو مشکمو اینجاست‌؟‌!

چو این کلام‌، زن از مرد نابکار شنید
به‌قلب‌خوبش‌بزد دست وگفت‌: او اینجاست

خدا و عشق و عفافند رهبر زن خوب
بهشت شادی و فردوس آرزو اینجاست

«‌بهار» پردهٔ مویین حجاب عفت نیست
«‌هزار نکتهٔ باریکتر ز مو اینجاست‌»
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.