هوش مصنوعی: این متن شعری است که در آن شاعر از پادشاه سوالاتی می‌پرسد درباره‌ی فردی که قبلاً مدح پادشاه را می‌گفته و اکنون غایب است. شاعر از عدالت و رأفت پادشاه می‌پرسد و به تیره‌بختی و گناهکاری خود اشاره می‌کند. در نهایت، شاعر از پادشاه درخواست عفو و اغماض می‌کند.
رده سنی: 15+ این متن دارای مفاهیم عمیق اجتماعی و سیاسی مانند عدالت، ستم، و درخواست عفو است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از زبان شعری کلاسیک فارسی نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد که معمولاً در نوجوانان و بزرگسالان یافت می‌شود.

شمارهٔ ۱۵ - براثر توقیف روزنامه نوبهار

پادشاها همی نگویی هیچ
نامهٔ نغز نوبهار کجاست

آن که می‌داد مدح خسرو را
در همه گیتی انتشار کجاست

آن که با مهر شاه گیتی داشت
بر همه گیتی افتخار کجاست

آن که از دشمنان شاه نخواست
زر و نفروخت اعتبارکجاست

آن که درپیشگاه ملت و ملک
داشت جان از پی نثارکجاست

آن که‌در دهر زن طبیعت داشت
خوی مردان نامدار کجاست

زینهارش قضا نداد و کسی
کز قضا جسته زبنهارکجاست

تیره‌بختی به دادخواهی گفت
عدل‌سلطان کامکارکجاست

گنه او گرفت دامن من
همچو من کس گناهکار کجاست

شهریارا ستم شدست به من
رأفت شاه تاجدار کجاست

گیرم این جرم از منست آخر
عفو و اغماض شهریار کجاست
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۱۱
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۴ - کجاست‌؟
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۶ - فتنه بیدار شد
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.