هر شب میان خانه افسر زن ...
نامحرمان صلای خبردار می کشند

مرد و زن و پدرزن و مادرزن و عروس
در بزم عیش باده کلنار می کشند

کدبانوان و دخترکان و عروسکان
در نزد غیر پرده ز رخسار می کشند

از بس غربو و هلهله‌، ‌گویی میان جمع
نایب حسین را به سردار می کشند

ضرب و غریو و کف زدن خارج از اصول
کوبی که خرس را سوی بازار می کشند

مشدی عباد و قربده و دنبلی ...
برگرد کمان و دف و تار می کشند

هرکس که نیم‌شب ز خیابان گذرکند
او را میان خانه به اصرار می کشند

کف می‌زنند وهلهله بسیار می کنند
می می‌خورند و عربده بسیار می کشند

همسایگان‌خستهء‌مسکین ز خواب خوش
برجسته فحش داده و سیگار می کشند

دنبک روان و دایره گرم و رنودمست
تا صبحدم ز گردهٔ هم کار می کشند

پرسیدم‌از پلیس‌محل کاین سرا زکیست‌؟
کانجا حجب‌، ز چهرهٔ اسرار می کشند

نرمک جواب داد که هست این حرمسرا
بازار ... فروشی و ... جار می کشند

«ملک‌الشعرای بهار»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir