هوش مصنوعی:
شعر بهار خود را همتای بهار می‌داند و بیان می‌کند که اگر در جهان ارزشی وجود دارد، به دلیل پایدار بودن بهار است.
رده سنی:
همه سنین
این متن یک شعر کوتاه و مفهومی است که به زیبایی‌های طبیعت و ارزش آن می‌پردازد. زبان آن ساده و قابل درک برای همه سنین است و محتوای آن نیز مناسب برای هر گروه سنی می‌باشد.
شمارهٔ ۹۴ - در هجو «بهاء» نامی گفته شده
بشنید بها شعر دل‌افزای بهار
گفتا که منم به شعر، همتای بهار
همتای بهار می‌توان بود بها
در کون بها اگر بود پای بهار
گفتا که منم به شعر، همتای بهار
همتای بهار می‌توان بود بها
در کون بها اگر بود پای بهار
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۹۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۹۵ - مشت پس از جنگ
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
