هوش مصنوعی: این متن شعری عاشقانه است که در آن شاعر از معشوق خود با توصیف‌های ظریف و پراحساس یاد می‌کند. او از ناز و عشوه‌های معشوق سخن می‌گوید و چشم‌های او را به سپاهی مجهز به تیغ تشبیه می‌کند که فرماندهی قلبش را بر عهده دارد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عاشقانه و استعاره‌های ادبی است که درک آن‌ها ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال دشوار باشد. همچنین، برخی از تشبیهات مانند 'تیغ' و 'سپاه' ممکن است نیاز به درک بیشتری از ادبیات داشته باشند.

شمارهٔ ۱۰۹ - مطلع عزل

ای نازدانه یار سر از مهر بازکش
بسیار ناز داری و بسیار نازکش

فرماندهی‌است‌چشم‌تو زابروکشیده تیغ
ییشش سپاه مژه‌، به حال درازکش
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۰۸ - مردمان لئیم
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱۰ - منت از مردمان پست مکش
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.